Z cyklu: W starym zinie #35.

Chaos w mojej głowie #16 (grudzień 2017).
Artykuł zatytułowany „Wiek XX wiekiem terroryzmu” omawiający działalność poszczególnych grup terrorystycznych istniejących w minionym wieku jest na tyle długi, że postanowiłem podzielić go na kilka części.
Część pierwsza – Irlandzka Armia Republikańska.
Część druga – ETA.
Część trzecia – Frakcja Czerwonej Armii.
Część czwarta – Czerwone Brygady.
Część piąta – Front Narodowego Wyzwolenia Korsyki i Armia Korsykańska.
Część szósta – Action Directe.
Część siódma – Wehrsportgruppe Hoffmann (WSG H).
Część ósma – Rewolucyjna Organizacja 17 Listopada.
Część dziewiąta – Front Wyzwolenia Bretanii.
Część dziesiąta – terroryzm prorządowy.
Oczywiście moim celem nie jest propagowanie takich działań lecz tekst umieszczam na stronie w celach edukacyjno-informacyjnych. Po prostu uznałem, że są to na tyle interesujące historie, iż warte są skopiowania i puszczenia dalej.

Część jedenasta – Regionalny Komitet Akcji Winiarskiej; Powstańcza Armia Krajowa;

Tych grup działających przy pomocy terroru było w Europie dość dużo. Na pewno trzeba tu wspomnieć jeszcze o Armii Wyzwolenia Kosowa (UCK) czy choćby Combat 18, który obecnie ogranicza się głównie do działalności w sieci. Na koniec chciałbym wam jeszcze przedstawić jeszcze dwie grupy. Jedną dość oryginalną, drugą rodzimą…

COMITE REGIONAL D`ACTION VITICOLE.
CRAV, Regionalny Komitet Akcji Winiarskiej – to dość oryginalna francuska radykalna grupa zrzeszająca winiarzy, aktywna głównie w południowym regionie Langwedocja- Roussillion, najbardziej dotkniętego przez globalizację rynku wina i jego nadmierną produkcję. Przyznała się do licznych ataków na przedsiębiorstwa sprzedające importowane wina, włącznie z podłożeniem bomby w sklepie spożywczym, winiarni, dwóch biurach ministerstwa rolnictwa, porwaniem cysterny i zniszczeniem dużych ilości niefrancuskiego wina. Żądania CRAV zazwyczaj były niemożliwe do spełnienia w świetle francuskiego i europejskiego prawa, gdyż oznaczałyby zaburzenie działania rynku i wspólnej polityki rolnej UE. Grupa żądała zwiększenia opłat celnych na zwiększający się import hiszpańskich i włoskich win oraz uproszczenia procedur biurokratycznych związanych z produkcją win rodzimych. CRAV za zadanie stawiała również zwalczanie popytu na import win z Nowego Świata – głównie australijskich, chilijskich i amerykańskich. 17 maja 2007 grupa wypuściła do sieci film, groziła rozlewem krwi w przypadku niepodjęcia przez ówczesnego prezydenta Nicolasa Sarkozy`ego działań w kierunku podniesienia ceny wina. W 2009 roku CRAV kontynuowała swą działalność m. in. podpalając i podkładając bomby w budynkach importerów zagranicznych alkoholi.

POWSTAŃCZA ARMIA KRAJOWA.
PAK znana była także jako Druga Kadrowa lub Siły Zbrojne Polski Podziemnej – organizacja konspiracyjna stawiająca sobie za cel zniesienie stanu wojennego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz uwolnienie więźniów politycznych. Na czele grupy odpowiedzialnej za atak na ambasadę PRL w Szwajcarii stał Florian Kruszyk. W 1969 roku Florian Kruszyk będącym ściganym w Polsce listem gończym udał się do jednej z placówek RFN w Austrii, prosząc o azyl polityczny, twierdząc, że należy do podziemnej organizacji wojskowej działającej w Polsce. Nie wiadomo, czy władze Niemiec uwierzyły w wersję wydarzeń przedstawioną przez Polaka. Niewiele po próbie uzyskania azylu Kruszyk wziął udział w napadzie na jednego z wiedeńskich jubilerów, za co został skazany na 9 lat pozbawienia wolności. Po wyjściu na wolność zamieszkał legalnie w Holandii, gdzie starał się o założenie Komitetu do spraw Obrony Praw Człowieka w Polsce, który miał wspierać opozycję.
W 1981 roku otworzył on w Hadze restaurację chętnie odwiedzana przez Polaków, gdzie starał się ich nakłonić do założenia organizacji wojskowej. Ostatecznie 6 września 1982 roku wraz z grupą Polaków wtargnął do placówki PRL w Bernie.
W 1981 roku po wprowadzeniu stanu wojennego w Grodzisku Mazowieckim powstała organizacja stawiająca sobie za cel walkę z reżimem oraz zniesienie stanu wojennego w Polsce. 18 lutego w trakcie nieudanej akcji rozbrojenia funkcjonariusza Milicji Obywatelskiej doszło do szamotaniny, po której jeden z członków organizacji Robert Chechłacz oddał strzał do starszego sierżanta Zdzisława Karosa, który w efekcie zmarł w szpitalu 23 lutego.
W 1982 roku członkowie PAK-u zajęli ambasadę PRL w Szwajcarii. Ostatecznie akcja zakończyła się niepowodzeniem. W trakcie zamachu Florian Kruszyk używał pseudonimu „pułkownik Wysocki”, którego zastępcą był Krzysztof Wasilewski „Kaczor”. W akcji b rali również Mirosław Plewiński „Sokół” oraz Marek Michalski „Ponury”. Ostatecznie sąd w Szwajcarii skazał Floriana Kruszyka na karę 6 lat pozbawienia wolności.
Do dziś nie wiadomo, ile liczyła dokładnie Powstańcza Armia Krajowa. Florian Kruszyk do końca utrzymywał, że organizacja liczy około trzech tysięcy żołnierzy oraz posiada zaplecze na terenie Albanii, co może potwierdzać jedno z ostatnich żądań PAK-owców o transport do Albanii. Do dziś żadne z tych przypuszczeń nie potwierdziły się, dlatego też wielu ekspertów uznaje Powstańczą Armię Krajową za organizację terrorystyczną. Od działań grupy odpowiedzialnej za strzelaninę i śmierć Zdzisława Karosa odcięły się inne ugrupowania opozycyjne działające wtedy w Polsce.